19. marca A.D. 2024 Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus Deus Sabaoth. Pleni sunt caeli et terra gloria Tua.
Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały. (Iz 6,3)     


   Chcę otrzymywać ciekawe
   wiadomości na e-mail:

    

Sanktuarium Matki Bożej Rokitniańskiej - Cierpliwie Słuchającej


Bazylika Sanktuarium MB w Rokitnie

Sanktuarium diecezji zielonogórsko-gorzowskiej w Rokitnie, wraz z jego głównym przedmiotem religijnej czci - Cudownym Obrazem Matki Bożej, posiada wielowiekową historię, jako szkoła żywej wiary dla ludu tych ziem. Wierni udawali się do Rokitna już od 1669 roku, aby oddawać Bogu cześć przez wstawiennictwo i pośrednictwo łaskami słynącego Wizerunku Niepokalanej. Narastający napływWnętrze bazyliki Sanktuarium w Rokitnie pielgrzymów sprawiły, że trzeba było rozbudować najpierw budynki plebanijne, jako zaplecze dla przyjmowania wiernych, a następnie wybudować nowy kościół, gdyż dotychczasowy był za mały, by można było w nim obsłużyć wszystkich przybywających wiernych. Rozpoczęto więc w 1707 r. budowę nowego kościoła na najwyższym wzgórzu przy drodze do Międzyrzecza. Nie zrealizowano tych planów. Do chwili obecnej pozostały w podziemiu fundamenty tego kościoła. Budowę nowego innego kościoła rozpoczęto w 1740 r., a zakończono w 1762.

Ołtarz z Cudownym Obrazem Matki BożejW początkowej fazie kult Obrazu MB Rokitniańskiej szerzył się w rodzinach, stopniowo ogarniał tereny regionu wielkopolskiego. Podstawą tego kultu było piękno artystyczne, a zwłaszcza teologiczna treść, jaką artysta zamknął w niewielkim Wizerunku Maryi. Jan Kazimierz Opaliński, opat klasztoru Cystersów w Bledzewie, umieścił Obraz Niepokalanej w bocznym ołtarzu kościoła klasztornego. Wierni tłumnie przybywali, by się modlić się do Boga za wstawiennictwem Niepokalanej. Wyjeżdżając do Rokitna, obsługiwanego przez Cystersów, opat zabrał Obraz i umieścił go w głównym ołtarzu. Tutaj zasłynął on szczególną czcią wiernych, łaskami i cudami.

Po zawierusze wojennej w 1945 r. Obraz został odnaleziony przez SS. Boromeuszki i miejscowych Polaków, a następnie poddany konserwacji. 14 sierpnia 1946 r. zostaje uroczyście Cudowny Obraz Matki Bożej Rokitniańskiejprzeniesiony do Gorzowa Wlkp. Administrator Apostolski, rządca diecezji, ks. Edmund Nowicki, pragnął zintegrować ludność polską, która przybywała z różnych rejonów wschodniej Polski i z Polski centralnej, wokół czci dla Matki Syna Bożego. Podczas trwania pielgrzymki z Rokitna do Gorzowa Wlkp. Cudowny Obraz odbierał cześć we wszystkich miejscowościach, przez które wiodła trasa. W samym Gorzowie Wlkp. przez całą noc trwało czuwanie przed Obrazem, a w samo święto Wniebowzięcia Administrator ks. E. Nowicki dokonał aktu zawierzenia całej diecezji Niepokalanemu Sercu Maryi w Jej Cudownym Obrazie Rokitniańskim.Tablica pamiątkowa ustanowienia Bazyliki
W 1969 r. Kustosz Sanktuarium, ks. prob. B. Dratwa, zaczął przygotowywać parafię i diecezję do Jubileuszu 300-lecia ogłoszenia Obrazu Matki Bożej Rokitniańskiej za cudowny przez Komisję Teologiczną powołaną przez biskupa poznańskiego, do którego ten teren w XVII w. należał.

Na prośbę ks. biskupa W. Pluty, Papież Paweł VI ogłosił Panią Rokitniańską Patronką Diecezji Gorzowskiej, wyznaczając dzień 15 sierpnia jako Jej główne święto. W 1987 r. ks. bp Józef Michalik ogłasza program duszpasterski przygotowujący do koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Rokitniańskiej. Modlitwa różańcowa w rodzinach ma stać się drogą duchowego odrodzenia całej diecezji. Pielgrzymka różańca poprzedza uroczystą koronację, Przepiękny Krzyż, Ambona i Ołtarz w Rokitnienałożenie na skronie Maryi Papieskich koron, jako dowodu wdzięczności i miłości modlącego się ludu Ziemi Wielkopolskiej i Lubuskiej oraz Pomorza Zachodniego. Po Koronacji ruch pielgrzymkowy zwielokrotnił się. Przez cały rok, a szczególnie od kwietnia do grudnia przybywają zorganizowane grupy pielgrzymkowe z całej Polski. W ciągu roku do Rokitniańskiego Sanktuarium pielgrzymuje ok. 250 tys. pątników.

Kościół parafialny - Sanktuarium - pod wezwaniem Malowidło na suficie Sanktuarium w RokitnieMatki Bożej Rokitniańskiej, rokoko, budowany w latach 1740-1762, konsekrowany w 1848 r. Prezbiterium: ołtarz wykonany jest z drewna przez art. Grünewalda z Legnicy w 1760 r. Na centralnym miejscu znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Rokitniańskiej namalowany przez nieznanego artystę w XV w., koronowany 18.06.1989 r. W zwieńczeniu postać Boga Ojca w otoczeniu Aniołów, poniżej gołębica symbolizująca Ducha Świętego. Po obu stronach ołtarza rzeźby: św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus, Piotra Apostoła, św. Elżbiety, św. Anny, św. Wojciecha i św. Stanisława.



  strona główna  |  mapa serwisu  |  ^góra strony   
Copyright © 2006-2007 SANCTUS.pl - Wszelkie prawa zastrzeżone
Cudowny Obraz Matki Bożej Rokitniańskiej
Księgarnia Katolicka - Dewocjonalia Wałbrzych - Soczewki kontaktowe - Farby Rafil