(...)

Jan Paweł II, znany ze swej głębokiej pobożności maryjnej, w ogłoszonym przez o.o. Karmelitów Roku Maryi tak tłumaczył, na czym polega właściwa postawa wobec daru szkaplerza świętego, daru ustawicznej opieki Maryi nad Jej czcicielami: to postawa intensywnego życia wewnętrznego opierająca się na  modlitwie i częstym przystępowaniu do sakramentów oraz spełnianiu konkretnych uczynków miłosierdzia co do ciała i co do duszy.

W literaturze karmelitańskiej istnieje wiele objaśnień dotyczących nabożeństwa szkaplerznego. Wyjątkowo skromną, lecz znaczącą pozycją podejmującą ten temat jest „niebieska książeczka” autorstwa o. Jana Ewangelisty Krawczyka OCD, z której zaczerpnięte są podane powyżej – wybrane z wielu – świadectwa. Są to rozważania nowennowe wygłoszone w kościele oo. Karmelitów Bosych w Lublinie w 1996 roku, spisane potem i wydane w 2010 roku przez wydawnictwo FLOS CARMELI, a opatrzone tytułem „Dar mojej Matki”. 

Autor w kazaniach swych w cudownie prosty i głęboki jednocześnie sposób przedstawia różne aspekty pobożności związanej z szatą zbawienia. Obok opisów z historii Karmelu i prywatnych doświadczeń wyjaśnia głębię znaczenia obietnic Maryi i prowadzi krok po kroku przez formy i stopnie czynienia wymaganych aktów pokuty oraz podaje wskazania dotyczące skutecznej modlitwy błagalnej – jednego z warunków, których spełnienie zapewnia troskę i opiekę Matki wraz z udziałem w dobrach duchowych Zakonu. Specjalne miejsce poświęca dążeniu do czystości, podając pięć zasad tej walki duchowej i zachęcając: „Jeśli pomimo wysiłków i starań wciąż upadamy w te same grzechy, nie rozpaczajmy. Szybko powstając z upadku przez pokorę, ufność i czynienie dobra powracajmy na drogę zbawienia!”.

Warta poznania jest szeroko w tym kontekście cytowana przez o. Jana rada, jakiej udzielał siostrom zakonnym ks. Wawrzyniec Scupoli. Autor omawia też zobowiązania do apostolstwa szkaplerznego jako „świadectwo życia” i „świadectwo słowa”, podając przykłady cudownego oddziaływania Maryi na życie ludzkie. Kieruje swe słowa do szerokiego kręgu odbiorców różnego wieku i stanu, nie pomijając młodych stojących na progu dorosłości. „Dar mojej Matki” zawiera jednocześnie wielkie bogactwo modlitw, wśród nich autorstwa Sługi Bożego ks. Stefana kard. Wyszyńskiego, św. Bernarda z Clairvaux, św. Rafała Kalinowskiego. Omawiane rozważania o szkaplerzu uczyniły już wiele dobra w sercach ludzi, którzy je poznali. Warto polecić je wszystkim szukającym w tym znaku drogi do świętości.

Chciałoby się powiedzieć, że szkaplerz karmelitański jest jak sakrament, który sprawia to, co oznacza: chroni duszę przed brudem grzechu, jak fartuch – odzież okrywającą ciało w czasie pracy; poprzez zobowiązania podejmowane przez noszącą go osobę ochrania jej duszę przed oziębłością - jak płaszcz zabezpiecza przed utratą ciepła; dodaje pewności, iż nie jest się samemu - przypomina Osobę, która ofiarowała go jako bezcenny dar. Jest znakiem opieki Maryi i - opiekę tę zapewnia, gdyż – jak czytamy w „niebieskiej książeczce” - jest jak most, który łączy z Nią noszącego tę świętą szatę. Jest zwyczajnie – poprzez pamięć - i cudownie, w tajemniczy sposób – dzięki wierze - Jej uosobieniem.

 

 

„Noście Szkaplerz święty, ja zawsze go noszę i wiele od tego nabożeństwa doznałem pożytku...  jest on moją siłą”

(słowa św. Jana Pawła II wypowiedziane w 1980 roku)

Izabella Polus