z Watykanu
Rozważane papieża Franciszka o cudzie w Kanie Galilejskiej |
|
2016-01-17
Drodzy bracia i siostry, dzień dobry
Ewangelia dzisiejszej niedzieli przedstawia cudowne wydarzenie,
jakie miało miejsce w Kanie, pewnej wiosce w Galilei, podczas przyjęcia
weselnego, w którym uczestniczyli także Maryja i Jezus ze swoimi pierwszymi
uczniami. Matka wskazuje Synowi, że zabrakło wina, a Jezus powiedziawszy, że nie
nadeszła jeszcze Jego godzina, akceptuje jednak jej przynaglenie i obdarza
małżonków najlepszym winem całego wesela. Ewangelista podkreśla, że „taki to
początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i
uwierzyli w Niego Jego uczniowie”.
Carl Bloch - Wesele w Kanie
Galilejskiej
Zatem cuda są nadzwyczajnymi znakami, które towarzyszą
głoszeniu Dobrej Nowiny, a ich celem jest wzbudzenie lub umocnienie wiary w
Jezusa. W cudzie dokonanym w Kanie możemy dostrzec akt życzliwości ze strony
Jezusa wobec nowożeńców, znak błogosławieństwa Bożego dla małżeństwa. Tak więc
miłość między mężczyzną a kobietą jest dobrą drogą, aby żyć Ewangelią, to
znaczy, z radością wyruszyć na drogę świętości.
Ale cud w Kanie dotyczy nie tylko nowożeńców. Każdy człowiek
jest powołany, aby spotkać Pana w swoim życiu. Wiara chrześcijańska jest darem,
który otrzymujemy wraz z chrztem i który pozwala nam spotkać Boga. Wiara
przechodzi przez okresy radości i smutku, światła i ciemności, jak w każdym
autentycznym doświadczeniu miłości. Opowieść o weselu w Kanie zachęca nas do
odkrycia, że Jezus nie ukazuje się nam jako sędzia gotowy, by potępić nasze
winy, ani jako dowódca, który narzuca nam ślepe wypełnianie swoich rozkazów.
Ukazuje się On nam jako zbawiciel ludzkości, jako brat, jako nas starszy brat,
Syn Ojca: ukazuje się jako ten, który odpowiada na oczekiwania i obietnice
radości, które kryją się w sercu każdego z nas.
Zatem możemy postawić sobie pytanie: czy naprawdę znam w ten
sposób Pana? Czy odczuwam, że jest On Oblubieńcem mojego życia? Czy odpowiadam
Jemu na tej samej długości fali owej oblubieńczej miłości, jaką okazuje On
każdego dnia mnie i każdej osobie ludzkiej? Chodzi o to, aby zdać sobie sprawę,
że Jezus nas poszukuje i zaprasza nas, abyśmy uczynili dla Niego miejsce w głębi
naszego serca. Na tej drodze wiary z Nim nie jesteśmy sami: otrzymaliśmy dar
Krwi Chrystusa. Wielkie stągwie kamienne, które Jezus każe napełnić wodą aby
przemienić ją wino są znakiem przejścia od starego do nowego przymierza: w
miejsce wody używanej do rytualnych oczyszczeń otrzymaliśmy Krew Jezusa przelaną
w sakramentalny sposób w Eucharystii, a w sposób okrutny podczas męki i na
krzyżu. Sakramenty, które wypływają z misterium paschalnego napełniają nas
nadprzyrodzoną mocą i pozwalają nam zasmakować nieskończonego miłosierdzia
Boga.
Dziewica Maryja, wzór rozważania słów i czynów Pana niech nam
pomoże odkrywać na nowo z wiarą piękno i bogactwo Eucharystii i innych
sakramentów, które uobecniają wierną miłość Boga wobec nas. W ten sposób
będziemy mogli coraz bardzie kochać Pana Jezusa, naszego Oblubieńca i wychodzić
Jemu na spotkanie z zapalonymi lampami naszej radosnej wiary, stając się w ten
sposób Jego świadkami w świecie.
|