z Watykanu
Papież uznał heroiczność cnót dwóch Polaków: kard. Wyszyńskiego i ks. Smolikowskiego |
|
2017-12-19
Papież podpisał dekret o heroiczności cnót kard. Stefana
Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia, żyjącego w latach 1901-1981. Od tej chwili
oficjalnie przysługuje mu tytuł Czcigodny Sługa Boży. Do beatyfikacji niezbędny
jest już tylko cud za wstawiennictwem kard. Wyszyńskiego. W przypadku kardynała
obecnie trwa watykańska procedura badania domniemanego cudu za jego przyczyną.
Jeśli zostanie potwierdzona jego autentyczność, najpierw przez komisję lekarzy,
a następnie kardynałów, wówczas papież zdecyduje o beatyfikacji i wyznaczy jej
datę.
Decyzja w sprawie kard. Wyszyńskiego znalazła się wśród 12
dekretów Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Inny z nich dotyczy ks. Pawła
Smolikowskiego, zmartwychwstańca (Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego
Jezusa Chrystusa).
Proces beatyfikacyjny kard. Wyszyńskiego na etapie diecezjalnym
rozpoczął się 20 maja 1983 roku a zakończył 6 lutego 2001 roku. Akta zebrane w
toku procesu - w sumie 37 tomów - wraz z załącznikami (książkami i artykułami
autorstwa kandydata na ołtarze) zostały przekazane do watykańskiej Kongregacji
Spraw Kanonizacyjnych.
Polecamy w naszej Księgarni:
"Tajemnica
tajemnic" - film dokumentalny o roli kard. Wyszyńskiego w historii Polski i
świata
Stefan Kard. Wyszyński - "Tylko
czyste serce jest zdolne do prawdziwej miłości" Stefan Kard.
Wyszyński - "Zapiski
więzienne"
Stefan Wyszyński urodził się w 3 sierpnia 1901 r. w
miejscowości Zuzela nad Bugiem, na pograniczu Podlasia i Mazowsza. Zuzela
pozostawała wówczas pod panowaniem rosyjskim. Nad jego dzieciństwem zaciążyło
dramatyczne wydarzenie śmierci matki. Umarła, kiedy miał zaledwie 9 lat. Po
ukończeniu gimnazjum w Warszawie i Łomży wstąpił do Seminarium Duchownego we
Włocławku, gdzie 3 sierpnia 1924 roku został wyświęcony na kapłana. Z powodu
choroby święcony był sam, wkrótce po wyjściu ze szpitala. Z mszą świętą
prymicyjną pojechał na Jasną Górę.
W okresie Powstania Warszawskiego ks. Wyszyński pełnił
obowiązki kapelana grupy "Kampinos" AK działającej w Laskach i okolicy oraz
tamtejszego szpitala powstańczego. Oprócz obowiązków duszpasterskich zbierał
rannych, towarzyszył przy operacjach, podtrzymywał na duchu dotkniętych skutkami
wojny. Z płonącej Warszawy - jak później wspominał - pewnego dnia wiatr
przyniósł mu nadpaloną karteczkę ze słowami "Będziesz miłował".
Zaraz po zakończeniu działań wojennych ks. Wyszyński wrócił do
Włocławka i zaczął organizować Seminarium Duchowne zniszczone w czasie wojny. W
1945 r. został rektorem Seminarium. Podjął też obowiązki redaktora tygodnika
diecezjalnego "Ład Boży"; czynił starania o wznowienie czasopisma "Ateneum
Kapłańskie". W 1946 r. papież Pius XII mianował księdza profesora Wyszyńskiego
biskupem lubelskim. Sakry biskupiej udzielił mu na Jasnej Górze Prymas Polski
kard. August Hlond, 12 maja 1946 roku. Po jego śmierci 22 października 1948 ks.
Biskup Wyszyński został mianowany Arcybiskupem Gniezna i Warszawy, i Prymasem
Polski.
W coraz bardziej narastającej konfrontacji z reżimem
komunistycznym, Prymas Wyszyński podjął decyzję zawarcia "Porozumienia"
podpisanego przez przedstawicieli Episkopatu i Władz Państwowych (14 II 1950).
Zostało ono wówczas negatywnie ocenione przez Stolicę Apostolska jako zbyt
ugodowe. Jednakże, podpisując ten dokument Wyszyński obronił Kościół w Polsce
przed analogicznym, frontalnym atakiem, jak to miało miejsce w pozostałych
krajach bloku. 12 stycznia 1953 ks. Wyszyński został kardynałem, nie mógł jednak
pojechać do Rzymu po kapelusz kardynalski, ponieważ nie otrzymał paszportu.
Osiem miesięcy później (25 września 1953 r.) kard. Wyszyński
został aresztowany i internowany. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim koło
Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola i w Komańczy w
Bieszczadach. W ostatnim miejscu internowania napisał tekst odnowionych Ślubów
Narodu (wygłoszone na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956 roku jako Jasnogórskie Śluby
Narodu). 26 października 1956 r. Prymas wrócił do Warszawy z internowania.
W latach 1957-65 prowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem
Tysiąclecia Chrztu Polski - niezwykłe, narodowe rekolekcje. Na główne
uroczystości milenijne zaplanowane na 3 maja 1966 r. pragnął przyjechać Ojciec
Święty Paweł VI. Władze polskie pod wpływem decyzji z Moskwy odmówiły mu prawa
przyjazdu. W latach sześćdziesiątych Prymas Polski czynnie uczestniczył w
pracach Soboru Watykańskiego II, na jego prośbę również Ojciec Święty ogłosił 21
listopada 1964 r. Maryję Matką Kościoła.
W okresie rodzącej się "Solidarności" Prymas Tysiąclecia
pozostawał ośrodkiem równowagi i spokoju społecznego. Zatroskany o pokój w
Ojczyźnie i dobro ludzi ustawicznie wzywał do odpowiedzialności. Zmarł 28
maja 1981 r. w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Na pogrzeb Stefana kard.
Wyszyńskiego w Warszawie 31 maja przybyły dziesiątki tysięcy ludzi.
|